Dames, heren, zoals jullie gewend zijn van mijn tijd in Ghana en Zwitserland, komt er altijd tegen het einde een Wist-je-datjes verhaal. Zo ook deze keer: een heleboel feiten die te kort zijn om er een heel verhaal omheen te gaan breien maar die ik jullie niet wil onthouden!

Wist je dat ik 12 oktober naar NL terug kom? Afgezien van het feit dat ik mijn nichtje Anne en alle andere mensen weer ga zien die ik lief heb, baal ik ervan als een stekker (en dat is héél zacht uitgedrukt). Maar om er niet een heel deprimerend verhaal van te maken; hier wat meer zaken die je vast nog niet wist!

Wist je dat hier in de barstreet de politie geregeld in de auto erdoorheen rijdt. Meteen doen alle cafe's/discotheken de deuren dicht en de muziek zacht zodat de politie niet in de gaten heeft dat er een dik feest aan de gang is....Ach die politie is ook niet dom, maar vinden het gewoon erg leuk om hun gezag te tonen.

Wist je dat er hier langs de ‘snelweg' overal Afrikanen langs de weg staan. Zij wachten tot iemand met de auto stopt. Stopt er bij hun iemand met de auto, dan weten ze dat diegene een klusje voor hun heeft waar ze dus geld mee kunnen verdienen....Vrijwel elke dag rijd ik op die snelweg en kom ik ze tegen; zitten ze te wachten tot iemand stopt....

Wist je dat ik een oude buurman heb. 's Ochtends bij het ontwaken en 's avonds voor het slapen gaan zit ik op mijn balkon en dan zit deze beste man er ook. We knikken even naar elkaar en gaan vervolgens verder ontwaken of ons voorbereiden op de nacht. Verder is er geen conversatie tussen ons. Het enige geluid wat deze beste man produceert is zo nu en dan een rochel die hij in een emmer spuugt die naast zijn stoel staat.

Wist je dat ik een nieuwe bijnaam heb?! Als men ‘Tijgertje' roept, moet je niet gek staan te kijken als ik daarop reageer. Niels begon hiermee en enkele Belgische collega's hebben het nu overgenomen.
Stel je voor; je staat op de luchthaven bij de incheckbalie met een enorme rij met mensen. Naast je gaat een balie open voor de mensen die naar België gaan. Er komt een enorme invasie van Belgen binnen die aan die balie gaan staan en tot slot komt je Belgische collega. Hij ziet je en roept heel hard 'Heeee Tijgertje!!!!' waardoor iedereen natuurlijk kijkt naar wie het Tijgertje is.....Sinds ik trouwens tante ben geworden is het, jawel, ‘Tante Tijgertje' geworden!

Wist je dat ik dus een werk kloffie aan moet, en een onderdeel van dat pakje zijn pumps. De eerste drie weken heb ik met enorme blaren op mijn voeten gelopen en liep ik nog net niet strompelend rond. Maar nu, ik woon in die schoenen! Ze lopen heerlijk en ik kan er op dansen, springen en in noodgevallen zelfs rennen! (Ik zal maar niet vertellen over die keer dat ik op donderdagavond onderuit ging op de parking. Donderdagavond is een van de drukste luchthavendagen van de week!!!)

Wist je dat de merken waar ik voor werk, ook merken heeft in Duitsland, Engeland en Scandinavië. Doordat wij allemaal hetzelfde kloffie aanhebben word ik ook regelmatig aangesproken door gasten van andere landen. Nu is dat geen probleem als het Duitsers of Engelsen zijn, maar als een Scandinaviër mij aanspreekt en in knäckebröd-taal hele verhalen begint te vertellen, is het toch een heel ander verhaal!!!

Wist je dat in de Griekse taal ‘Nee', ‘Ja' betekent, terwijl als je ‘Ja' zou zeggen, dat betekent dat je weg gaat (doei).

Wist je dat de keren dat ik mijn ventilator in de kamer aan heb gehad, op één hand te tellen zijn! Ik hou van het klimaat op Rhodos!!!

Wist je dat ik enigszins Grieks kan lezen! Bij lange na nog niet vloeiend; het duurt even voor ik het ontcijfert heb, maar ik kan het! Kon ik vervolgens dan ook maar begrijpen wat ik las! Het is trouwens wel gaaf iets te ontcijferen en vervolgens te begrijpen wat er staat!

Wist je dat ik per maand hier bijna 1000km op mijn scooter rond gereden heb!

Wist je dat, ik 8 hotels onder mijn hoede heb, met ieder hun eigen sfeer. Zo is er een hotel wat recht aan de zee ligt. Als ik het hotel uit loop, voel ik de zeewind om mij heen blazen en ruik ik de zee. Daar word ik altijd heel blij van! Ook als ik daar mijn info's moet geven en 's ochtends mijn mensen op sta te wachten. Ik sta dan in een hele grote, uitgestorven lobby waar een heel relaxt muziekje op staat. Orea!!!!

Wist je dat scooter rijden heeeeerlijk is. Niet alleen de vrijheid die je hebt om te parkeren, maar vooral die wind om je heen en dan lekker crossen over het eiland met al die mooie uitzichten. Heerlijk! Bovendien is het ook geweldig dat je om elke scheet hier op je claxon mag drukken, waar ik dan ook hevig gebruik van maak, dat snap je wel!!! Ook is het leuk om te zingen op die scooter, niemand die je hoort (althans, dat hoop ik dan maar!) en ongegeneerd boze woorden te roepen naar mensen die zich als idioten gedragen op de weg (daar hoor ik niet bij, dat snap je wel!). Op dagen waar dus alles heerlijk verloopt, zit ik zingend op die scooter en op andere dagen als het even niet zo lekker loopt, zit ik dus mopperend en al claxonerend op die scooter. Gelukkig komt dat laatste niet zo vaak voor. ;-) Wat ook een voordeel is; alle files voorbij rijden. Al is file een groot woord....ik kan beter zeggen; de rijen die voor de stoplichten staan of waar dan ook!

Wist je dat, toen het 1 september was, er een enorme plensbui is gevallen?! Wij stonden op het balkon op kantoor toen er wat druppels omlaag vielen. Dus wij stonden met open mond naar boven te staren en ons te verbazen over het feit dat er regen viel! De dag daarvoor waren wij al helemaal vol verbazing om wolken te zien! Gasten hadden mij al verteld dat zij op de weersvoorspellingen hadden gezien dat er bewolking zou komen, waardoor ik dat al snel afwimpelde en zei dat het hooguit een paar wolkjes zouden zijn waar absoluut geen regen uit zou vallen. Ahum. Gelukkig was deze regen aan de andere kant van het eiland gevallen. ;-)

Wist je dat ik niet altijd een van de meest elegante personen op deze aardbol ben (geweest?), maar zodra ik mijn werkkloffie aanheb, schieten mijn benen vanzelf in een elegante pose. ;-)
Wist je dat ik aan één stuk door genoten heb hier en nog steeds geniet! In het begin was mijn glimlach niet van mijn gezicht af te slaan maar zelfs toen ik gewend was hier genoot ik. Vooral van de luchthavendagen, men! Als alles goed gaat op zo'n avond en alle gasten veilig en wel in de bus zitten zit ik stuiterend van de adrenaline voorin!

Tot zover de wistje-jedatjes!!!
Luitjes, ik ben niet zo happig geweest op het posten van verhalen hierop, maar voordat ik het koude kikkerland op ga zoeken....laat ik zeker nog iets van me horen!!!
Filakia....
Maud