Nu we alweer 5 weken hier zijn....kan ik toch wel zeggen, dat alles went.
Wat dat 'alles'is:

De temperatuur, het pittige eten, de kraaiende hanen, al de vogels in de bomen, de kwakende kikkers bij het zwembad 's avonds, light's off, je spullen halen op de markt, het leven in de openlucht, de geiten overal (laatst zag ik iemand die zijn schaap aan het uitlaten was, althans, dat hoop ik. Hij kon de schaap ook natuurlijk naar het slachthuis aan het brengen zijn, maar we gaan van het positieve uit, alhoewel een schotel kebab niet verkeerd zou zijn ;-). Aan het regenseizoen wen je, dat soms je kleren 5 dagen buiten hangen omdat ze niet drogen door al die regen, je went eraan dat het in 30 minuten van klaarlicht, tot pikkedonker gaat. Aan het Engels praten wen je, aan het nageroepen worden, wen je. Maar er zijn ook dingen waar ik nog niet aan gewend ben. Zoals die vervelende wekker van Rian die ze, als we opstaan, af laat gaan: een combinatie van *tring* en een kraaiende haan. Ook ben ik er nog niet aan gewend, om de kleine kindjes in het dorp te zien, of waar dan ook, die zich kapot aan het werken zijn. Of het beeld van een kind van een jaar of 4, met een nog kleiner kind op de rug, die langs de weg lopen....

Maar denk nou niet, dat omdat ik nu gewend ben hier, geen spannende verhalen meer heb!
Komen ze!

Gister, hadden ze het zwembad leeggelaten om het schoon te maken. We hadden dus geen zwemuurtje, maar gingen bij de wip, schommels en glijbaan spelen met de kinderen.
Op een begeven moment ging Marloes dansen met een caregiver (dat zijn de mensen die bij Hand in Hand wonen en voor de kinderen zorgen). En toen kwam Marloes op het idee, om de Ghaneese mensen, wat Nederlandse dansjes te leren! Dus hop, Rian en ik werden meegesleurd (niet tegen onze wil in hoor) en gingen we, voor alle kinderen die er waren en de caregivers, Nederlandse dansjes doen. O.a. hebben we dus daar de Macarena gedanst, het Pizzahut, Mc Donalds, KTF Chicken liedje, en de vogeltjes dans. Grote favoriet bij de kinderen. Later, toen we aan het wachten waren tot het eten van de kindere klaar was, hebben Marloes, Rian en ik nog met 3 caregivers gekletst over dansen. Ze wisten niet wat ballet was, dus hoppa, ik ging het voordoen. Maar aangezien ik a-lenig ben, denk ik niet dat ze nu een goed beeld hebben gekregen van Ballet. Ook heb ik hun het stijldansen voorgedaan. Maar aangezien ik hier al even slecht in ben als in Ballet, weten ze ook hierbij denk ik niet wat de bedoeling is. Maar goed. Genoeg over gedans.

Gisteravond, was ik fijn aan het lezen, en er kroop de hele tijd een spin over mijn boek. Ik veegde hem al weg met mijn handen enzo, maar vond wel dat hij de hele tijd snel terug kwam.Totdat ik keek, met mijn licht van de gsm, naar mijn hoofduiteinde. Daar zaten allemaal spinnen, snap er nog steeds niks van. Maarja, hoe meer ik naar rechts ging met mijn lichtje, hoe meer spinnen ik zag. Het leek wel alsof ze mijn bed over kwamen nemen! Ze waren met spinnewebdraadjes bezig, en 1 voor 1 lieten ze zich op mijn bed vallen d.m.v. die draadjes! Ik heb ze allemaal weggehaald (hoop ik) en verbannen naar de spinnenhemel.

Vandaag zijn Rian en ik een dagje eruit geweest, en wel naar Sunyani. Dit om travel cheques om te wisselen en om Rian's pakketje op te halen. In Sunyani zijn we ook naar een supermarkt geweest, die andere vrijwilligers ons hadden aangeraden.
Ohw en het was een walhalla! We hebben Snickers en Twixen meegenomen, lekkere koekjes, chippies en nog wat aanmaaklimonade, mentos, hot dogs in blik.....Dus dadelijk kunnen we genieten! En natuurlijk komt komende week mijn pakketje binnen.....ben zo benieuwd!
Ik ga er weer een eind aan breien, dan kan ik eindelijk weer eens echte chocolade gaan eten! (Wat klink ik als een verwende snuiterd!!!)
Mi ko diddi! (ik ga eten)
Mah Krow,
Maud