Life is short- travel it well!

Fufu Party

Akwaaba! Ik heb weer veel te vertellen!

Zaterdag middag zijn we (Bernt, Rachel, Rian en ik) naar Techiman gegaan om er rond te wandelen.
Het was echt heel erg gezellig, alleen was het jammer dat de markt dicht was. Maar er waren genoeg andere kraampjes over dus we hebben ons wel geamuseerd! En we zijn natuurlijk naar het beroemde tankstation gegaan om er lekkere dingen te halen!
Zondag zijn we naar de PCC kerk gegaan, in onze nieuwe kleren. Oooh de kinderen vonden het geweldig, allemaal voelen aan het stof en kijken en roepen en juichen, super!

Piet en Annemiek, 2 vrijwilligers bij Hand in Hand, kwamen maandag terug van Mole National Park. Ze hebben ons er zo enthousiast over gemaakt dat het bij Rian en mij begon te kriebelen. We wilden er wel heen gaan, maar waren er nog niet over uit wanneer. Dsu ik zei tegen Rian....'Hee waarom gaan we volgende week donderdag niet, tot en met zondag, dan zijn we net voor kerst terug.' 'Ok!' zei Rian. En zo snel was het geregeld. Komende donderdag gaan we naar Mole.
Mole is dus een nationaal park. En er lopen heel veel beesten rond, zo schijnt het dat je wakker gemaakt word door apen die 's morgens voor je hotelkamerraam liggen te schreeuwen. Maar het leukste van alles....ze hebben er olifanten!
En aangezien het droge seizoen is begonnen, het al 6 weken niet meer geregend heeft en er in Mole een grote drinkplaats is...komen alle dieren daarheen. Ik heb gehoord dat als het echt heel lang niet meer geregend heeft, er ook andere dieren naartoe komen zoals tijgers en hyena's enzo! Maar die zullen we niet zien. Maarja....jee ik ga volgende week gewoon olifanten zien! Is wel sjiek hoor. Ik kijk er ook al echt naar uit om ze te zien, maar ook om even een weekend weg te zijn. Het is de eerste keer dat we een weekend weg gaan.
We zijn ook al allemaal dingen aan het bedenken die we gaan eten met kerstmis. In het vrijwilligershuis hebben we een nieuw fornuis, eerst hadden we een campinggaststelletje met 2 pitten, maar nu hebben we een 'echt' fornuis met 4 pitjes en een oven. Dus we gaan cakes maken en chocolade truffels, schuimpjes, een kalkoen slachten en volproppen...pizza, chocoladefondue, fruitsalade, brood met kruidenboter (kruidenboter maken we zelf, je haalt gewoon Blue band, uien en knoflook en mengt dat met elkaar. Jammie, je gaat er alleen 10x zo erg van stinken uit je mond

) en wie dat dan vervolgens allemaal op moet gaan eten.....geen idee hahaha.

Waarschijnlijk gaan we met oud&nieuw naar Lake Bosumtwi, ligt onder Kumasi. We zijn dan nog met 6 vrijwilligers over dus wilden we gezellig ernaartoe gaan. Ik heb er zin in!

We hoeven trouwens nog maar 4 weken te werken! Time flies!

Afgelopen woensdag hadden we een FUFU-PARTY! Met alle jongens en meiden van de workshop. Deze party was omdat de kerstvakantie begint. Dat wil zeggen dat vrijwel alle jongens en meiden tot 9 januari naar hun ouders gaan. Bij de meeste kwam de moeder ze ophalen. Maar bij sommige is nog niemand geweest...heel sneu!
Maar goed, terug naar de party. Met z'n allen gingen we fufu maken! Eerst Yam schillen (soort aardappel) Ik deed meehelpen met schillen maar het ging niet snel genoeg dus werd het me uit de handen getrokken! En dan word de Yam gekookt en erna gestampt tot het een soort dikke pap is....En dan lekker Ãœber pittige saus erbij, waarvan je mond van binnen en buiten in de fik staat, maar wel heeeeerlijk, fufu is echt heel lekker.
En nadat we Fufu gegeten hadden, kreeg ieder kind een zak met nieuwe kleren en zeep etc, kadootje van de Kerstman, goeie man is het toch! En erna kreeg iedereen een koolzuurhoudend drankje, Cola, fanta of sprite. Nou dat werd me een boerfestijn zeg! Was wel grappig. ik zat met 5 jongens van de workshop aan tafel en ikwaaide zowat omvan al dat geboer. Wat wel stom was...ze moeten 9 januari terug zijn. Maar Ellen zei dat de ouders zich er niet altijd aan houden, sommige komen dagen, zelfs weken later terug. Als ze 1 dag later terug komen, ok! 2, 3 of 4 dagen ook. Maar 5 dagen te laat, dan is het te laat! Wat ik ermee bedoel? 14 Januari gaan Rian en ik de PCC verlaten en gaan we nog 2 weken reizen. Als sommige kinderen later dan de 13e terug komen, zie ik ze niet meer. En dan is het op zijn zachtst gezegd, vervelend om afscheid te nemen. Dus toen ik bij de meiden van de workshop op de kamer was om ze een fijne vakantie te wensen, viel er wel een traantje omlaag bij me. Zo weet ik namelijk niet wie ik wel en niet terug zie, want dat er meiden of jongens later terugkomen, is wel vrijwel zeker. De meiden hadden echt zoiets van
Huh???? Wat is nou met jou?! Maar toen kreeg ik allemaal kusjes en knuffels....was wel lief! Ja ik zal alles en iedereen echt wel gaan missen, met sommige heb je echt een band opgebouwd en met sommige kinderen heb je je eigen grapjes die je ermee doet. Zo is er Ema, het 'broertje' van Moses. Niet het biologische broertje, maar ze zijn broertjes als ze dezelfde caregiver hebben en dus in hetzelfde huis wonen.
Als Ema naar school gaat, zwaai ik 'm altijd uit en als hij uit school komt sta ik hem altijd op te wachten. Dan komt hij aangerend en vliegt hij me in mijn armen en krijg ik een lading kusjes. Als ik ga eten of als hij gaat slapen en we nemen afscheid, dan blaas ik hem een kusje toe en draai ik een rondje. Vervolgens blaast Ema mij een kusje toe en draait hij een rondje. Dat doen we dan heel vaak achter elkaar, tot dat de ene echt moet gaan. Of Moses die ik op mijn armen heb, en als we dan gaan lopen, roepen we samen, op de maat van mijn lopen: 'Yen ko, yen ko, Yen ko' (let's go, let's go, let's go) en dan ineenkeer sta ik stil. En dan roept Moses: 'Yen ko!' En dan lopen we weer. Samen hebben we dan de grootste lol.
En zo kan ik nog even doorgaan. Maar het zijn niet alleen die dingen, ook de normale dingen, zoals het wandelen met Nana Yaw, die eerst nooit wou wandelen of zwemmen, en nu uitzichzelf gewoon het zwembad in gaat...Hij wilde eerst nooit werken en werd soms agressief en duwde je en kneep je, en moet je hem nu eens zien zitten...Als hij naar de wc gaat, hoef je hem niet meer achterna te lopen omdat hij anders naar huis gaat. Hij komt vanzelf terug. Hij kan je zo lief aankijken en lachen, alsof hij helemaal verliefd op je is.Hij zoekt meer contact met de andere kinderen en gaat op de grond liggen in de workshop met een brede glimlach...Super! En dat als je tegen hem zegt: 'Sa!' Wat 'dans' betekent, dan maakt hij een paar huppelsprongetjes met zijn brede glimlach!

Trouwens, Rian en ik hebben iets met Ventilators. Ze doen het nooit bij ons.
Het begon al toen we aankwamen in ons huisje. De Ven (zoals ze hier heten) deed het niet. Dus er kwam een nieuwe. Maar deze maakte om de een of andere reden een heel irritant hard tikkend geluid. Zomaar ineens, als je lekker een dutje aan het doen was op bed, begon ie dat geluid te maken. Steeds harder en vaker. Misschien heeft dat er mee te maken dat ik er wel af en toe een schoen tegenaan gegooid had. Ja, dat krijg je er van als je mij niet gewoon laat slapen.
Nou hebben we dus weer een nieuwe, maar deze gaat ineenkeer heel hard waaien en ook al dat irritant geluid maken. Rian, de techneut, heeft het ding al eens uit elkaar gehaald, maar het is er niet echt beter van geworden.


Goed en nu eindelijk het verhaal van de zandbak!
Er was eens.....een timmerman die niet wilde luisteren.
Een timmerman die wel wilde luisteren, had ons een fijne zandbak-bak gemaakt en meegeholpen te vervoeren naar PCC.
De timmerman die niet wilde luisteren, zou ons een gat graven, daar cement in doen en dan de bak erop vastmaken met cement.
Wat doet de timmerman die niet wilde luisteren?
Hij graaft geen gat. gooit alleen cement in de zandbak, egaliseert dat en denkt dat hij klaar is.
Wat doen Rian en Maud dan? We zeggen tegen de timmerman die niet wilde luisteren dat dit niet de bedoeling is en hij de cement eruit moet halen, en een GAT moet graven. De timmerman die niet wilde luisteren, luisterde nu toch wel, en had een fijn gat gegraven en cement erin gedaan. En gister heeft hij eindelijk de bak erop vastgemaakt. Dit had al eerder klaar kunnen zijn, maar als je een timmerman hebt die niet wilt luisteren en dus niet luistert naar wat je verteld, dus niet weet dat de bak erop VAST hoort te zitten, doet het dan ook niet. Maar eindelijk heeft hij het gedaan, en kan het zand, wat al een tijdje ligt te wachten, zijn plicht gaan vervullen.

Dan wil ik nu als afsluiting vertellen....

Allemaal fijne kerstdagen volgende week!

Ik zit dan dus in Mole dus wanneer er een update komt...geen idee!
Veel plezier met alles, het eten, de kerstboom, de sneeuw die waarschijnlijk toch niet valt,de kado's, de kerstfilms...etc. etc!!!!

Heel veel liefs en,
Mah krow,
Afia Maud

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!