Hallo allemaal!
Daar ben ik weer, terug van weggeweest.
Allereerst, bedankt allemaal voor de goede dingen die me toegewenst zijn via post, mail en gastenboek!!!!!
Ik hoop dat iedereen gezellige ‘daag' gehad heeft! Ik in ieder geval wel!

Nou dat is eigelijk niks nieuws want elke dag is het wel gezellig hier, maar de kerstdagen maakt het toch, dat er een extra sfeertje aan zit he!
Het is alweer anderhalve week geleden dan ik op internet zat, dus heb weer vanalles meegemaakt. Vorige week was het een kort werkweekje, alleen Maandag Dinsdag en Woensdag, want Donderdag vertrokken we naar Nationaal Park Mole!
Met kriebels in de buik stonden we om half 6 op. Het was nog pikke donker! 6 uur liepen we de Pcc uit. We wilden eigelijk nog wat brood kopen maar het was pas 6 uur, dus alles was nog dicht. Dus toen we in Techiman aankwamen, konden we daar brood halen en toen op zoek gaan naar de Trotro die ons naar Tamale kon brengen. Bij een trotro moet je je dit voorstellen: Een Mercedes Benz busje, wat ze volgepropt hebben met banken. Er kunnen ongeveer 25 mensen in zitten. Als je de eerste bent die plaats neemt in de trotro, heb je geen geluk, want de trotro vertrekt niet op een bepaalde tijd, maar pas als hij helemaal vol zit. Wij hadden geluk want we hadden de 2 laatste plaatsen! Dus we konden meteen vertrekken. Het was best gezellig om in zo'n trotro te zitten. Had eigelijk wel verwacht dat ik wagenziek zou worden, maar de raampjes stonden open, dus het waaide lekker door. En de weg naar Tamale was net nieuw zoals ik hoorde, nieuw asfalt dus dat reed ook fijn! Na anderhalf uur stopte de trotro ineens, en stapte iedereen uit. Plaspauze!!!! Zag best grappig uit! En na 3 uur (onze ‘driver' had goed doorgereden) kwamen we aan in Tamale. Toen op zoek naar de bus die 's middags naar Mole zou vertrekken. Helaas pindakaas zat die bus vol!
Maar gelukkig bestaat er nog altijd zoiets als een taxi, dus we ritselden ons een taxi die ons naar Mole kon brengen.
Uit de tientallen taxi's die daar stonden, hadden we dan misschien wel de leukste taxi chauffeur uitgezocht, maar wel een rammelbak. Ja daar letten we dan niet op, of de auto in een goede staat is, als er een leuke chauffeur voor ons staat ;-).
Wat er mis was met de auto...hij rammelde, en om het kwartier stopte de chauffeur de auto, deed de moterkap open en gooide ergens water bij. Ik ben geen autodeskundige dus vraag me niet waarom! Gelukkig had hij genoeg water bij zich en zijn we uiteindelijk aangekomen.
Ook reed hij lekker door, maar er zijn soms ‘wasborden' op de weg, hele ribbelige stukken. De weg van Tamale naar Mole is een hele slechte zandweg. Het was wel de eerste keer dat hij naar Mole reed vertelde hij me. Dus ik moest zelf ook nog goed opletten waar we heen moesten rijden.
Dat het voor hem de eerste keer was, heb ik gemerkt! We reden lekker over die stoffige zandweg, raampjes open en laat maar doorwaaien!
Niet zo slim! Ik keek een keer achter me, naar Rian en schoot meteen in de lach, en zij ook toen ze me zag!
Waarom? We zaten he-le-maal onder het stof! Als je door je neus inademde, kwam er zand mee. Als ik er nu aan denk, ruik ik het nog!
Al met al toch een lachwekkend ritje dus.
Toen we in Mole aankwamen, hoorden we dat de kamers allemaal vol waren!! Dat was even balen. Maar toen vertelde de aardige receptie-meneer ons dat er wel een gedeelde kamer was en dat ze daar nog wel een matras op de grond konden gooien. Nou prima! Dus we sliepen uiteindelijk met een Japans meisje, een Duits, Deens en Nederlands koppel op de kamer, gezellig!

En toen werd het tijd om eens rond te gaan lopen. Net op tijd, want er waren net 2 olifanten zich aan het wassen! Heel gaaf om te zien. We kregen er een beetje honger van, dus gingen we het restaurant bezoeken. Wat een walhalla, ze hadden er friet, hambuers, kebab, lekkere salades, alcoholische drankjes, heerlijke ontbijts....we konden al niet wachten om te beginnen! En er was ook een zwembad. Nou heeft de PCC ook een zwembad, maar er zitten altijd kleine onzindelijke kinderen in. Ik hoef dan denk ik niet te vertellen wat ze er allemaal in achterlaten...
We waren hartstikke moe, dus nadat we genoten hadden van onze ijskoude cola en het lekkere eten, zijn we ons bedje in gedoken.
De volgende dag moesten we alweer vroeg ons nest uit, de ochtensafari te voet was om half 7....Met een groepje van +- 10 mensen gingen we op pad, o.l.v. onze Guide: PK. De wandeling zou 2 uur duren. In die 2 uur, zagen we antilopen, zwijnen (zo'n Poemba beest uit de Lion king!) en bavianen. Maar geen olifanten! Onze gids deed zijn best om ons allerlei andere mooie dingen te laten zien en wilde met ons, nadat we bij de drinkplaats waren geweest, uiteindelijk weer naar boven lopen. Teleurgesteld volgden we hem. Maar wat zag ons oogje, bovenaan de heuvel waar we heen wilden lopen?! 2 olifanten! Ze kwamen langzaam omlaag gelopen. Deze beesten lopen zo langzaam, net alsof ze in slowmotion lopen! Ze liepen vlak langs ons af en liepen naar de drinkplaats waar wij nog geen 10 minuten geleden hadden gestaan!
wij liepen de olifanten stilletjes achterna, en konden zo zien hoe ze lekker gingen badderen. We stonden echt heel dichtbij! Dat kun je op de foto's wel zien. Het was echt heel machtig mooi om die beesten van zo dichtbij te kunnen zien! Al keek eentje wel heel dreigend naar ons. Maar ik leef nog, dus alle beesten hebben me laten staan ;-)
De volgende dag, wilden we lekker uitslapen. Eerst werden we om 00.30 uur gewekt door het Deense koppel die een glaasje te veel op had, vervolgens om half 4 werden we gewekt door hetzelfde Deense koppel, die om 04.00 uur de bus vanuit Mole naar tamale had, en hun heel hebben en houden nog in moest pakken, en als laatste werden we om 07.30 uur gewekt door de schoonmaaksters, die de bedden kwamen verschonen. En toen gaven we het op en zijn we maar gaan ontbijten. En we hadden lekker gezwommen. Al was het wel even schrikken toen ik rondom het zwembad overal brand zag. En toen kwam Rian aan, die vertelde dat bij ons huisje brand was. Niet door de droogte kwam het, maar dat doen de Guides zelf. Er staat namelijk heel veel oud gras. Dat oude droge verdorde gras, eten de dieren niet meer, dus gaan ze op zoek naar ander lekker gras. Als je het oude gras afbrand, komt er op dezelfde plaats, weer nieuw gras! Het is dat ik het met eigen ogen gezien had, anders had ik niet geloofd dat er op een verbande plaats, zo snel weer nieuw, heldergroen gras zou groeien!
's Middags wilden we meegaan met de middagsafari, die om half 4 vertrok. Omdat we een beetje rozig waren van het zwemmen en zonnen, gingen we 's middags even op ed liggen. Maar je raad het al, we hadden ons verslapen! Om 5 uur werden we wakker!!! Wat een geluk dat we al olifanten gezien hadden, anders was het wel balen geweest!
De volgende dag, Zondag dus, vertrokken we op de onmenselijke tijd van 4 uur, uit Mole! Welke gek deze tijd heeft bedacht, geen idee! We zaten bij een hysterische engelse kak meid in de bus, voor de rest wat Ghaneese. Ze was denk ik met het verkeerde been uit bed gestapt, want ze maakte een hoop bombarie over haar backpack waarvoor ze extra moest betalen maar niet wilde doen. En toen zat de rits achter in haar truitje ook nog eens klem dus toen ging ze helemaal flippen! Toen ze eindelijk wat rustiger was, kon ik wat proberen te slapen. Maarja, het was dus weer die vervelende weg en we stopten om de haverklap met de bus, dan stapten er in de middle of nowhere mensen in en uit. En ineens stopte de bus, moest iedereen er uit en werden we in een grotere bus gedropt die ons naar Tamale bracht.
Eindelijk in Tamale aangekomen, wilden we wat gaan rondlopen en shoppen, want dat schijn je daar te kunnen doen. Maarja, we waren vergeten dat het zondag was, en nog heel vroeg, dus alles was nog dicht. We zijn dus maar weer de eerste de beste trotro ingesprongen en we hadden weer geluk, deze was zo vol! Na een aantal uren rijden kwamen we eindelijk in Techiman aan. Daar hadden we nog wat rondgelopen en wilden we gaan internetten, maar het internet lag eruit. Dus pakten we ons maar de taxi en gingen terug naar de PCC. Home sweet home! Rian ging nog even boodschappen doen, maar ik moest nodig een natuurlijke behoefte doen, dus liep ik snel door naar Hand in Hand. En het was een leuke terugkomst, de caregivers waren blij me weer te zien. En toen ik in de siesta ruimte bij de kinderen ging kijken, die half lagen te slapen, zag Ahmed me, dus hij riep:'Maud!' En toen keken de kinderen op, zagen me, en kwamen op me afgerend en kreeg ik allemaal kusjes en aaien over mij bol hahaha echt lief!
was wel weer blij om terug te zijn hoor, al heb ik wel echt genoten in Mole, een vakantiegevoel!

Genoeg over Mole, het is namelijk KERST op de PCC geweest!
Kerstavond word hier niet zo gevierd, dus hebben we gezellig met de vrijwilligers bijelkaar gezeten. Er werd een heuse kalkoen geslacht. Aan de boom gehangen, ingewanden eruit gehaald en volgepropt met een groente vulling, en toen in de oven gegooid. Hij was zoooo lekker!
ik had kerstcd's bij me, dus die hebben we gedraaid, een andere vrijwilliger had in het pakketje van haar ouders allemaal kerstversiering gekregen, dus die werd opgehange, mijn kerstboompje werd op de tafel gezet....maar nog steeds had ik geen kerstsfeer! Ik heb nog nooit met kerstmis buiten gezeten om te eten, laat staan met 35 graden! De volgende dag, eerste kerstdag was feest, dus rondjes dansen en lekker eten!
Gisteren, dinsdag dus, werd het kerststuk opgevoerd. Het verhaal van Maria en Joseph, uitgevoerd door de kinderen. Eerst zou Kwabana Jesus zijn, maar Jesus word in de lucht gegooid heel lang. Kwabana is een beetje dik en dus zwaar! Dus werd er voor een lichter iemand gekozen, iemand die aandacht geweldig vind; Moses! En hij heeft het goed gedaan!
Ook is de kerstman op bezoek gekomen en had voor iedereen wat meegenomen. Ook voor de vrijwilligers!
De meiden-vrijwilligers kregen een Pata-Pata jurk. Zo een als die blauwe van me. En we kregen een grote bruine envelop met een persoonlijke tekst erop van Bob en Ineke en een foto erin. Ik had een foto gekregen van....Moses!

Ook is de zandbak in gebruik genomen, vorige week. De kinderen vinden het helemaal geweldig. Er zit Obruni zand in, wit zand. Sommige kinderen rollen er helemaal in en worden dan Obruni, ze zitten van top tot teen onder het zand! En ze vinden het ook heerlijk om het op te eten!

Zo dit was weer mijn update...om 4 uur begint er weer een feest hier, dus ik ga nu naar de PCC. En er zit een Duitse Orlando Bloom, look-a-like naast me, te wachten tot ik klaar ben. Veel plezier met foto's bekijken!!!! En ook allemaal alvast een goede ‘roetsj'!
Trouwens, als hier iemand tegen je zegt: 'A Vinsja pa!' Betekent dat: Fijne kerst! Als antwoord geef je dan: 'A vinjs Comma Twiejadee.' Ik schrijf het gewoon op zoals je het zegt he. Heb geen idee hoe je het schrijft...

Mah Krow,
Afia Maud

P.s. Vandaag, over 1 maand vliegen we alweer terug de kou in...brrr. Brrr omdat het koud is en Brrr omdat ik van Ghana afscheid moet nemen.