Life is short- travel it well!

Ghanese begravenis

De titel 'begravenis' klinkt een stuk zwaarder dan het in werkelijkheid was. Afgelopen zaterdag, nadat ik terug kwam van het internet, gingen we met een delegatie naar een begravenis toe. Wel pas na de regen gestopt was; aangezien begravenissen hier in de open lucht plaats vinden. Ik schaam me ervoor, maar ik weet niet steeds niet 100% van wie de begravenis was. Ik weet dat het een man was, rond de 40 en dat hij veel voor de pcc gedaan en/of betekend heeft. Maar al met al was het heel bijzonder om hier een begravenis mee te maken. Geen koffietafel maar flesjes cola, geen sobere muziek maar opzwepende afrikaanse muziek. Geen stiltes, maar mensen die door een microfoon brullen om te vertellen hoeveel geld iedereen geschonken heeft.
Wel lopen ze hier ook in het zwart rond, alleen dan rood met zwarte kleren. De vrouwen dragen een truitje+rok of jurk en de mannen een enorme lap stof die ze om zich heen gedrapeerd hebben. (Zoals de grieken het ook hebben)
In een u-vorm staat op een stuk land stoelen opgesteld in rijen. Zodra je daar aan komt, word je eerst geïntroduceerd waarna je handjes kan schudden. Heel veel handjes kan schudden. De gehele eerste rij van de u-vorm moet je een handje schudden. Het is jammer dat ik er geen foto's van heb. Ja, ik kan een ramptoerist zijn, maar om nou foto's te gaan maken op een begravenis gaat me toch net ietsjes te ver. Anyway, nadat we al die handen geschud hadden konden ook wij plaatsnemen in die u-vorm. Uiteraard werden wij, blanke mensen, ook vooraan neergezet, waardoor ook wij de hand moesten schudden van alle nieuwkomers op de begravenis. Ontelbare handen heb ik geschud en allerlei soorten mens heb ik voorbij zien komen, prachtig!
Een begravenis duurt drie dagen, waarvan wij op de tweede dag er waren. Ze zeggen dan ook dat je begravenis het mooiste, grootste en duurste feest is van je leven. Niet echt iets om naar uit te kijken, maar dat verzacht het misschien wel een beetje. ;-)

Wat een sober onderwerp zo op zo'n zonnige dag (tenminste, zo is het hier).
Verder is er dan ook weinig gebeurd de laatste dagen. Maartje en Susanne zijn weg en in plaats daarvan is er de Duitse Lena gekomen. Wel gezellig! Zo ben ik dan ook maar 1 avond alleen geweest. Waarvan ik weinig gemerkt had; er kwam steeds een caregiver naar me toe om te checken hoe het me af ging zo alleen. ;-)
Ook heb ik nu een ander dagprogramma gekregen. Zo ren ik nu achter Little Kwame aan. Klein jongetje van zo'n 3 jaar die veel moet bewegen omdat z'n lijf nogal slap is. Eigelijk moeten we samen voetballen maar in de praktijk komt het erop neer dat hij de hele tijd weg rent en ik achter 'm aan kan rennen. Zo krijg ik mijn dagelijkse portie lichaamsbeweging ook wel. ;-)

Ik ben alweer door mijn stof heen van deze dagen!
Tot in het weekend dan maar weer. :-)
Xxx Maud
P.s. er staan ook weer nieuwe foto's op de site!

Reacties

Reacties

Katja

Wat een belevenis alweer! Een echte Ghanese begrafenis meegemaakt...natuurlijk is een begrafenis niet leuk, maar voor jouw wel speciaal daar!
Zag je er ook mensen huilen, zoals bij ons, vraag ik me dan af...omdat ze er toch vrolijke muziek draaien en alles.
Je hebt nu ook een nieuw dagprogramma. Is er dan echt veel veranderd: wat moet je dan doen? Doe je trouwens ook wel eens wat met Moses?
Foto's zijn en blijven leuk en interessant ;)
Tot in het weekend maar weer! Zaterdag gaan Koen en ik trouwens voor de eerste keer naar ons hondje kijken! Hij is dan bijna 3 weken! Ben echt wel benieuwd...
Maud, tot snel!!!
xxx

Chris

Wow, dat lijkt me nou echt interessant, een begrafenis in een totaal andere cultuur. Pfff.. ik zou dat handjes schudden al na 10 mensen beu zijn, maar goed dat jij dat niet hebt :) Weer gave foto's trouwens, die Moses lijkt me echt een dude! Het opschrift boven sommige gebouwtjes vind ik echt heel cool, daar hadden we het een paar maanden terug nog over. Hier gaat alles zijn gangetje, nog 2 dagen werken en dan vakantie! Hou je goed en tot je volgende bericht!

Chantal

Hey zussie!

Alweer een verhaal! Wat een verrassing! Wat een bijzondere ervaring heb je meegemaakt. Zo zie je maar dat elk land weer andere gebruiken heeft bij bepaalde gebeurtenissen.
En ook weer mooie foto's! Erg leuk om te zien hoe de omgeving eruit ziet waar jij je bevind!

Tot snel weer!
Kussies

Tante Rien

Ha die Maud,
je maakt al met al vanalles mee in Ghana, nou heb je de gebruiken en de rituelen van een begrafenis in Ghana van heel dichtbij gezien! Dat moet toch wel indruk op je gemaakt hebben!
Zo, te lezen ben je het nog niet zat in Ghana!
De dagen zullen wel voorbij vliegen, daar.
Ik denk, als je klaar bent met je studie, dat je daar voorgoed gaat settelen, , misschien in een ander ontwikkelingsland, of heb ik het mis, Maud!
Kreeg een E-mail van je moeder over de lap stof, het mag allerlei kleuren en patronen hebben, oranje, paars geel, groen blauw, je kijkt maar, als het maar felle kleurtjes zijn en een lap is voldoende, Maud.
Bij voorbaat bedankt alvast, liefs tante Rien.

imke

jemig, wat lijkt me dat anders zeg... die begrafenissen daar... zoals ik het begrijp gebeurd het wel allemaal wat 'vrolijker' als hier....
en wat leuk (denk ik) dat je nu een ander programma hebt... dan krijg je meer verschillende dingen op je padje, en wat afwisseling houd je volgens mij wel een beetje van of niet ? :p Niet dat dat andere niet leuk was, maar... je snapt het wel denk ik ! ;)

Ook hier is het overigens vandaag een zonnige dag geweest (bij mij hier dan, vlakbij Nijmegen). In het verdere land weet ik niet... Wel weet ik dat er in Turkije dikke overstromingen zijn.... en dat we dus hier in Nederland echt niet zo moeten zeuren met dat slechte weer :p Ook verwacht men morgen hier prachtig weer; 27 graden. In de avond wel regen en kans op onweersbuien..

Zo, dan weet je ook even hoe het weer hier is :p
Tot het weekend dan maar :)

x Imke

Jenny

Ha Maud....Hoe bijzonder, dat ze 'n begrafenis 3 dagen vieren. Ze hebben gewoon 'n andere visie op 't overlijden van 'n persoon. Ze beseffen, dat de geest 3 dgn nodig heeft om zich los te maken van 't lichaam. En hoe logisch...dat ze die ziel z'n eigen weg laten gaan...en heel aards met deze dingen bezig zijn! Mooie ervaring voor je!
Nou...hoe gaat 't met je muggenbulten????
Groetjes
Jenny

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!