Niet om zielig te doen, maar om de verschillen tussen Nkoranza, de plaats waar ik leef en Nederland duidelijk te maken heb ik er een paar op een rijtje gezet:

• Behalve slapen, naar de wc gaan en koken, is alles buiten. Alles, dus ook douchen! Ik heb het geluk een douche te hebben, veel mensen moeten het doen met een emmer water.
• Het douchen/wassen gebeurd met ijskoud grondwater. Je weet niet welk deel van je lichaam je er het eerst onder moet stoppen en de eerste seconden beneemt de kou je de adem en sta je als een vis op het droge te happen naar adem. Nu ik er zo over nadenk is het best cool om een buitendouche te hebben!
• Het water dat uit de kraan komt is niet drinkbaar voor ons, arme blanke zielen. We zijn gewend aan bacterievrij drinkwater dus als we hier water uit de kraan zouden drinken raak je er ziek van.
• In de verste verte is er geen supermarkt a la AH te vinden. Boodschappen doe je op de markt. Als ik perse naar een supermarkt zou willen gaan, zou ik anderhalf uur in de auto moeten zitten.
• Over het algemeen is het voedsel heel goedkoop hier, alleen het geimporteerde spul is erg duur. Zo betaal je voor afwasmiddel 3 cedi, wat 1.50 euro is. Maar je etaald ook 0.20 voor een brood en 7 euro voor een busrit van acht uur!
• We hebben wel brood, maar geen hagelslag, kaas of vleeswaren voor erop. Wel hebben we chocopasta/jam die te halen is in de supermarkt maar meestal banaan of pindakaas. Dezelfde pindakaas gebruiken we om te koken.
• De kinderen op straat zie je hier nog spelen met wielen en stokken. Geen high-tech spul dat alleen werkt op batterijen.
• Glazen ramen/etalages zijn hier nergens te bekennen
• Er zijn geen fiets/wandelpaden
• Geen stoplichten
• Enig verkeersbord dat je tegenkomt is er een met de tekst: Slow down, cows crossing!
• Inhalen in een bocht of op een helling zodat je niet kan zien of er een tegenligger aan komt is eerder regel dan uitzondering
• Iedereen heeft respect voor de personen die ouder zijn. Of het nu 20 jaar, 10 jaar, 1 jaar of 3 maanden is.
• De mannen zijn gespierd. Geen op de sportschool gekweekte spieren, maar spieren die op een natuurlijke manier zijn verwekt. Gespierde armen en 6packs all over the place.
• Zorgverzekering, wao, kinderbijslag, studiefinanciering, etc, kennen ze hier niet.
• Geen wasmachine. De was die ik produceer word op de hand gewassen.
• Als ik in bed lig is het enige dat ik hoor de natuur. Vogels, vleermuizen, ezels etc. Geen kerkklokken, vliegtuigen of ander verkeer.
• Geen radio en naast internet weinig mogelijkheden om nieuws van buitenaf te krijgen. Gelukkig is de tam-tam een internationaal begrip en doet deze ook z'n werk in Ghana!

Duits vs Dutch
Het is wellicht ietsjes zwak uitgedrukt om te zeggen dat mijn Duits-docente in Vlissingen en ik niet de beste maatjes waren. (Kein zorgen, Fraulein W, Ihr Nahme soll ich nicht abschreiben).
Toch, als ze me hier zou zien communiceren met de Duitse Lena, zou ze Gans Toll sein! Blijkbaar is er toch het een en ander blijven hangen en heb ik niet helemaal voor spek en bonen in de lessen gezeten.
Zo dacht Lena woensdag rustig te kunnen bellen met haar moeder. Tot ik haar na het gesprek precies kon vertellen wat ze allemaal verteld had. Kon ik het nu ook maar net zo goed spreken als verstaan!
Het is wel handig dat Lena uit Duitsland komt en niet uit China ofzo. Als we niet op een woord in het Engels kunnen komen, zeggen we het in onze eigen taal waardoor we er zo ook uitkomen.
Die Duitsers hebben trouwens wel een aparte manier van rijst koken. Dat ik daar helemaal voor naar Ghana moet komen om dat te ontdekken snap ik niet. Hoef maar even te fietsen en dan ben ik in Duitsland!
Voor degene die geinteresseerd zijn: als je 1 kop rijst erin doet, doe je 2 koppen water erin. Zo neemt de rijst alle water op en hoef je niks af te gieten. Ook doe je er uien bij en veel zout. Klaar is de rijst en hij is zelfs lekker te eten zonder saus!

Lachen
Er zijn zoveel dingen die ik op een dag doe met de kinderen. Zwemmen, kont afvegen, eten geven, voetballen, achterna rennen, etc. Maar waar het echt om gaat is dat je een glimlach op het gezicht van een kind krijgt. De kinderen weten dat de 'Obruni's' er zijn om hun te vermaken maar soms is het wel een gepuzzel om uit te vinden wat een kind precies fijn vind. Gister heb ik met Kwame 1/2 uur op een djembe liggen drummen. Ik weet dat hij dit leuk vind, dus dan is het een eenvoudige klus om hem te pleasen.
Maar zo is er ook Lisa, mijn eet-kindje. Ze kan alleen haar hoofd bewegen en soms een beetje haar handen. Als je haar alleen al roept of een beetje aandacht geeft, verschijnt er een prachtige glimlach op haar gezicht!
Op de een of andere manier heb ik ontdekt dat ze het fijn vind als je haar gehemelte doet kietelen. Dan glimlacht ze niet alleen, maar komt er zelfs gegrinnik uit haar mond!
Maar het toppunt was afgelopen woensdag. Lazarus, mijn vorig eet-kind (14 jaar zoiets), maakt weinig geluid. Tot voor kort bestond zijn woordenschat uit schreeuwen en hmm-en. Over het schreeuwen is hij heengegroeid, dus hmmt hij alleen nog maar.
Vraag me niet waarom, maar ik was aan het grommen in zijn oor. Hij keek me aan en begon keihard te lachen! Iedereen was heel verbaasd want Lazarus hoor je nooit lachen.
En daar doe je het voor. daarvoor kruip je in de raarste bochten en haal je de meest vreemde capriolen uit. Het werkt! Mooi toch!

Tot zover weer de update van deze week...Tot de volgende keer!