Hallo allemaal!
Als eerste: bedankt voor alle mooie dingen die me toegewenst zijn tijdens de feestdagen via mail, sms, post of deze site! Ik heb het hier erg druk met werken dus hoop snel tijd te vinden om mensen eens terug te gaan mailen!!!
Hoop dat iedereen fijne daagjes heeft gehad en een super jaarwisseling zal hebben.

Alhoewel ik zelf in een zeer kerst-achtige omgeving woon, was het kerstgevoel verder heel ver te zoeken. Sowieso ben ik qua dagen helemaal de kluts kwijt en heb ik gewoon moeten werken. Niets mis mee natuurlijk, want dat is nog steeds leuk! Gister ben ik wel nog met een paar collega's naar een soort van cafeetje gegaan (geeft 't blijkbaar toch hier!), erg gezellig en lekkerrrr bier.

Heb deze week trouwens zo'n leuke kinderen gehad tijdens de eerste week, dat ik mezelf af vraag of dat nog overtroffen kan worden en ik mijn hoogtepunt niet al gehad heb. Nu al.
Het programma met de kidsvind ik nog steeds leuk. Logisch, ik maak het programma zelf.
Vooral de disco is elke keer weer een hoogtepunt! Supergezellig is dat. Discolampen aan, lekker muziekje op en dan spelletjes doen op de muziek. De eerste disco was erg grappig, een aantal kinderen stelden voor een modeshow te doen. Dus wij alle tafels op een lange rij gezet, zodat ze vanaf het podium de zaal in konden lopen. Als je echter op het podium staat, ben je zo verblind door de discolampen dat je niet de zaal in kan kijken. Het toeval wil, dat net toen de kids netjes op een rijtje stonden om te gaan paraderen op de geïmproviseerde catwalk, er een aantal ouders binnen kwamen! Dus ik gebaarde de ouders niets te zeggen en ze gingen zich aan het einde van de catwalk zitten.
Dus de kinderen kwamen op en hadden de gekste hoofddeksels op en ze waren lekker gek aan het doen, en toen hoorden ze ineens hun ouders fluiten en klappen. Dus dat werd nog een groter feest, echt geweldig!
Nog een ander leuk spelletje wat je met een klein groepje kan doen:
Men neemt een verkoper van een kunstwinkel, een aantal ‘levende' kunstwerken en een koper.
De verkoper laat de koper de kunstwerken zien en raakt ze aan, waardoor de kunstwerken ineens beginnen te bewegen.
Dan ineens moet de verkoper om de een of andere reden even weg, en hierdoor neemt de koper de tijd om de kunstwerken (kids dus) inclusief de verkoper zelf, te verstoppen!
Dus eigenlijk is het gewoon verstoppertje, alleen met een verhaaltje erbij.
Goed, op een begeven moment was ik de verkoper die de kinderen moest zoeken. Maar ik hou daar eigenlijk niet zo van. Elke keer als ik zo'n kind vond achter een gordijn of om een donkere hoek, schrok ik me de pleuris, één keer kwam er zelfs een klein schrik-gilletje bij me uit, waardoor het kind in kwestie van de vensterbank viel. (een zeer goede plek om te verstoppen, mits je een goed gordijn ervoor hebt.

Na al deze weken heb ik trouwens mijn muizenangst nog steeds niet overwonnen en ik wacht nog steeds tot iemand zich geroepen voelt hierheen te komen en ze te vangen.

Stel je de volgende situatie voor: Maud zit in het kantoor achter de laptop te werken met de rug naar de raam en het gezicht naar de deur. Heel relaxt zit ze daar te chatten met vriendinnen, wat filmpjes te kijken en van allerlei andere onzin wat men op internet doet. Ineens in haar ooghoeken ziet ze een muis het kantoor binnen trippelen. Na een scheldkanonnade van Maud rent het arme beestje weg. Even later komt diezelfde muis (misschien was het ook een andere muis, maar wie kan die beesten uit elkaar houden? Om het verhaal een beetje leuk te houden, was het dus gewoon dezelfde muis). In ieder geval, even later komt diezelfde muis weer aan getrippeld op die houten vloer en steekt zijn schattig muizenkopje om de deur. Maud, die overigens een beetje schrik heeft van muizen, gooit de deur dicht. Alleen ging die deur niet helemaal dicht doordat de muis ertussen geklemd zat. Die beste muis bevind zich nu, op moment van schrijven in de o zo mooie muizenhemel. Alleen moest muisje nog opgeruimd worden. (Geef ik nu té veel informatie?) Gelukkig heb ik een aardige kok in het kasteel wonen die geen problemen had om het muisje op te ruimen. Arm beestje.

En nog een potverdorie nog momentje: ik wilde contact opnemen met het Skischule-buro om te kijken wanneer ik een lesje kon nemen daar, maar er nam niemand de telefoon op. Dus ging ik een mail typen maar het Duits was me nog even te lastig en begon ik in het Engels te typen. Stiekem, want ik mag hier geen Engels praten met de Duitstalige mensen. Puur om mij te helpen mijn Duits op te krikken. Dus ineens dacht ik, hmmm misschien moet ik toch maar gewoon beginnen een mail te typen in het Duits hahaha en zover ik dat kan beoordelen is me dat best goed afgegaan. dus de mail is de deur uitgegaan, maar ik besloot een dag later toch te bellen, omdat het anders wel krap zou worden.

Dan nog een grappig iets: ik heb gelukkig een nieuwe huisgenoot, een jongen uit Duitsland. De tweede dag dat hij hier was zei ik tegen hem: 'Ik ga dadelijk met de Griekse collega's buurten, maar eerst ga ik me douchen. Zin om mee te gaan???' Waarop hij me heel vreemd aan keek en ik me bedacht dat ik het wellicht iets anders had moeten zeggen hahaha.

En dan....het verhaal over het snowboarden! Zaterdag was mijn eerste vrije dag hier dus ben ik gaan snowboarden. In alle vroegte stond ik op (ja, half 8 op een vrije dag opstaan is voor mij vroeg!) en ging ik richting de piste. Eerste stop was het verhuurbedrijf waar ik mijn snowboard en schoenen ging huren. Sinds vrijdagavond had ik een beetje koudwatervrees en vroeg ik mezelf af of ik wel écht wilde snowboarden en of dit me ook wel goed af zou gaan. In dat verhuurbedrijf gingen we de schoenen opmeten. Maat 41 daar kwam ik met geen mogelijkheid in. Maat 42 zat errrrg krap dus zat ik uiteindelijk met een maat 43 opgescheept. Of mijn voeten zijn gegroeid, of die maten kloppen niet. Ik weet dat ik grote zeilers heb...maar geen maat 43. Goed, dat maakt verder ook niet uit en het is totaal niet relevant om jullie mede te delen welke maat schoenen ik heb.
Na ik alle spullen verzameld had, ging ik met zo'n gondel naar boven toe. Het was vreeeeselijk! Vooral als ie bij zo'n paal kwam en het leek alsof je een paar meter naar beneden zakte waardoor je zo'n kriebel in de buik kreeg. Brrrr! Maar boven aangekomen was ik meteen al het leed vergeten want het uitzicht was geweldig...Echt super mooi! Ook was boven mijn skileraar en zo kon ik eindelijk beginnen met lessen. Bij het begin zijn we uiteraard begonnen want hoe kom je met je voeten in zo'n snowboard? En vooral: als je je linker voet als eerste erin hebt gezet, hoe zet je je andere voet er ook in zonder dat je board er vandoor gaat met jou er bovenop? Toen ik dat eenmaal onder de knie had, moest ik even gaan zitten: ik had een beetje last van de hoogte. In die gondel stijg je zo'n 1 km omhoog in een hele korte tijd, dus ik werd een beetje misselijk en zag sterren enzo. Dus met de sneeuw kon ik mezelf een beetje afkoelen en ik had mezelf ook wel errug warm aangekleed. Dus de sjaal maar afgedaan, wanten en bodywarmer uit en toen ging het een stuk relaxter! Het was koud ja, maar de zon scheen dus dat maakte het erg aangenaam!
Goed, toen ik eenmaal bijgekomen was konden we weer verder gaan en leerde ik stukjes rechtdoor snowboarden, wat me wel goed af ging. Erna leerde ik bochten maken, maar dat is erg moeilijk! Soms ging het té goed, waardoor ik 180 graden draaide, maar andere keren ging ik keihard op mijn gezicht. Ofja, vooral mijn knieën hadden veel te verduren. Daardoor zit ik nu met grote blauwe plekken op mijn knieën. Maar goed, al met al ben ik maar 2x gevallen in 2 uur lestijd, wat ik stiekem erg knap vind voor mijn doen! En die arme skileraar, hij moest mij de hele tijd een bergje opduwen, hij had zijn work-out voor die dag ook wel weer gehad na we klaar waren.
Ohja, net die dag was er lawinegevaar daar in de bergen. Je hoorde vaker ook een enorme knal, waarna ik verwachte dat er elk moment een muur van sneeuw op me af zou komen. Maar je ziet, ik leef nog en bevond me op de babypiste die goed beschermd was (andere pistes overigens ook!).
Moraal van het verhaal: het was suuuuper gaaf! Heb nog wel een paar lessen nodig, maar deze eerste les was echt erg leuk en het ging goed! Snowboarden gaat vooral om evenwicht bewaren en evenwicht houden tijdens het glijden. Zodra je dat niet doet, dan ga je op je gezicht. En niet naar je board kijken als je glijdt, maar vooruit kijken. Zo dat waren de tips van Maud.
Heb gehoord dat zaterdag mijn vaste vrije dag word, dus dan kan ik volgende week zaterdag weer lessen! Dan ben ik ook over de ergste spierpijn heen hahaha! Want ik heb me wel een spierpijn, op plekken waarvan ik niet wist dat ik er spieren had zitten hahaha!!!

Zo, tot zover mijn update voor deze week...so far so good dus! Enne nog iets: Het hele hotel is volgeboekt en er zijn ook Limburgers en dus ook Limburgse kindjes, whoehoew, kan ik lekker Limburgs praten!
Xxx Maud