Zo het is weer tijd voor een update lijkt me.

Eigenlijk is er weinig spannends gebeurd hier. Na de drukte tijdens de kerstvakantie, was het afgelopen week rustig. Ik had bij de Kinder-club maar 2 kinderen, die ook nog eens maar 3 dagen zijn gekomen en Anita had bij de Knirpsli-club maar één kindje die maar één keer gekomen was.
Aangezien zij per uur betaald word, werd zij elke dag om 13 uur naar huis gestuurd, zodat ik in het kasteel moest blijven voor het geval er nog iemand zou komen.
Een beetje frustrerend: een paar dagen scheen buiten heeeerlijk de zon en ik zou zo graag even buiten gezeten hebben, maar dat ging dus niet. Dus we moeten even kijken wat daar aan gedaan kan worden.
Vrijdag moest ik van 9-21 uur werken, maar toen heb ik alleen 's avonds kinderen gehad en dan zit je maar te hopen dat er eens iemand binnen komt vallen.
Wat ik al die tijd gedaan heb...geknutseld! Jawel! Ik heb in jaren nog niet zoveel geknutseld als dat ik hier in bijna 4 weken gedaan heb. En het gekke is, dat het me nog lukt ook.
We hebben hier een podium, waarvan de achterkant helemaal zwart is, niet versierd dus.
Een beetje saai voor een Kinderkasteel, toch?! Dus ik heb er een jungle-podium van gemaakt. Inclusief bomen, dieren en lianen. Zoek alleen nog iemand die in die lianen wil gaan hangen en Oooohiejoohiejoooo -die Tarzan kreet wil gillen. Dat zou het helemaal af maken.
Over 2 weken word het waarschijnlijk pas weer drukker hier; dan komen eerst de Zweedse mensen, erna de Nederlandse en tot slot nog de Zwitserse. Uiteraard rennen er dan ook kinderen van andere nationaliteiten rond, maar de meerderheid komt dus uit Zweden, Nederland of Zwitserland. En uiteraard komen volgende week zaterdag mijn ouders hierheen!!!
Ohja en een collega van me, zei nog tegen me: 'Hee Maud, misschien is het ook een leuk idee om tijdens de disco de kinderen een dansje te leren. Dan studeer je dat van te voren in en kun je het tijdens de disco aan de kinderen leren.'
Ik, met mijn houten benen en ritmisch gevoel dat alleen aankomt in die grijze massa van me. Die grijze massa is vervolgens zo druk bezig met het op en neer deinzen op de muziek dat die het vervolgens vergeet door te geven aan mijn ledematen.
Nope, dat gaat ‘m niet worden. Wat niet weet, wat niet deert en de kinderen vinden het ook leuk om de Limbo te dansen (echt waar!) of andere spelletjes op muziek te doen, Lucky me.

En dan nog een leuke tongbreker:
Kok, kijk, keuken, koken, kijken. Spreek dat eens op z'n Duits uit. Om er een mooi zinnetje van te maken:
Kijk! De kok komt in de keuken kijken waar ze koken.
(En dan voor ‘kijk' en ‘kijken', het woord ‘Koech' nemen. Weet de juiste spelling niet, maar zo redden we het ook wel, toch?!)
Ik breek mezelf hier regelmatig de tong over. Het woord ‘kijk' word natuurlijk regelmatig gebruikt net als het woord ‘Kok'. Het zal niet de eerste en laatste keer zijn dat een kind mij raar aankijk als ik ‘Kijk!' wil zeggen maar in plaats daarvan heel enthousiast ‘Kok' zeg.

En probeer trouwens ook eens aan je collega's die vrijwel geen Engels spreken, uit te leggen dat je in Egypte op vakantie bent geweest. ‘Egypt' kennen ze niet, en ik wist de Duitse benaming hier niet voor. Alle keren in Egypte heb ik wel ergens Egypte op z'n Duits gespeld zien staan, maar ik nam er nooit enige notie van. Waarvoor zou ik dat tenslotte ooit moeten weten? Naja, hiervoor dus. Dus wat zeg je dan...Egypt, Egypte, Egyptian, Agaptian?
Ägypten, dat is de juiste benaming, mocht het je interesseren.
Nu het trouwens ook een stuk rustiger is in het hotel, is er ook meer tijd om te socializen met collega's. Zo zijn we gister een cafeetje ingedoken waar ik mijn mannetje heb gestaan (al zeg ik het zelf ) tussen al mijn mannelijke collega's, door niet onder te doen voor hun drinkkwaliteiten. Iets om trots op te zijn? Nah daar vel ik geen oordeel over, maar als enig vrouwtje tussen mannelijke collega's moet toch iemand de eer hoog houden. Daarbij komt ook nog dat ze behoorlijke vooroordelen hebben over mensen uit Nederland, dus die vooroordelen ontkracht of bevestig ik dan maar. Wat een zwaar leven hier...
Het is trouwens niet zo dat in het hele hotel, op mij na, alleen maar mannen werken, maar de vrouwen die er werken, wonen allemaal in Disentis of omstreken en hebben hun huisje/boompje/beestje en als ze klaar zijn met werken gaan ze dus naar huis toe.
En bij de rest van ons loopt werk en privé behoorlijk door elkaar. Ik bedoel maar, zie je jezelf in een of ander achterkamertje in AH wonen? Of slapen in een verzorgingstehuis? Het is gewoon raar dat mijn werkplek tevens ook mijn leefplek is. Moet ik werken dan loop ik een trap af en dan ben ik op mijn werk. Ben ik klaar met werken dan ben ik ook al tevens thuis...Ik bedoel maar; als ik om 9 uur moet beginnen met werken, dan kan ik bij wijze van, om 10 voor 9 opstaan als ik wil. (niet dat ik dat doe. Bij wijze van, zei ik. Ha! )
Naja in ieder geval; de arme zielen die werken en wonen op dezelfde plek zijn dus allemaal niet-Zwitsers en man. Op mij na dan. Nah goed, ze zijn nog iemand aan het zoeken die mee kan helpen in het kasteel, aangezien dus over 2 weken die kinderbom weer los barst (kan niet wachten, tis zo rustig hier!!!) en hopelijk word dat een vrouw zodat ik wat meer versterking krijg.
Als ik me trouwens woensdag vrij kan regelen dan ga ik met diezelfde collega's de berg op en gaan we snowboarden/skiën en uiteraard een beetje apres-skiën...Hoop dat ik vrij kan krijgen! Gelukkig ben ik niet de enige kneus die niet kan snowboarden, er is nog een Griek hier die dat ook niet kan, dus heeft een Duitser ons aangeboden om ons te helpen, aangezien hij niet op één of meerdere lat kan gaan staan door zijn gezondheid.

Dus...tot zover mijn update van de afgelopen week.
Wederom many thanks voor alle berichten hier op de site enzo, waardeer ik heel erg!