Goedendag!
Daar ben ik weer...

Mijn integreren gaat een beetje té goed merk ik. Ik heb net die lap tekst getypt die jullie zo meteen dus gaan lezen en ik merk dat mijn Nederlands achteruit gaat. Is dat mogelijk? Jawel!
Sowieso pik ik talen/accenten wel redelijk goed op en daarbij komt, dat als ik mijn eigen taal een tijd niet spreek of schrijf, deze naar de achtergrond verdwijnt.
Dat merkte ik trouwens 3 jaar geleden in Ghana al: Na een paar weken niet Limburgs gesproken te hebben, kreeg ik mijn ouders eens aan de telefoon waardoor ik op veel woorden niet kon komen. Of toen ik terug naar Nederland kwam en Nederlands sprak met een giga Brabants accent, met dank aan de andere vrijwilligers die vrijwel allemaal uit Brabant kwamen.

Dus op dit punt ben ik nu ook al beland. In plaats van ‘Sneeuw' typte ik iets als ‘Snee' of ‘Schneeuw', waarna ik wel vond dat het er vreemd uitzag maar ik kon niet ontdekken hoe het dan juist geschreven moest zijn.
Gelukkig bestaat er nog zoiets als ‘Word' met een spellingcontrole die me erna haarfijn heeft verteld hoe ik het dan wel hoor te schrijven. Heb mezelf gelukkig meteen na de eerste avond afgeleerd iets in het Engels te zeggen, dus brabbel ik er vrolijk op los in het Duits. Qua zinsopbouw zal het niet helemaal goed zijn, en als ik ergens der/die/das - ein/eine/einen/einem voor moet zeggen, zeg ik wat me het mooiste klinkt en zo komen we er wel.
Ohja: van het Reto-Romaans snap ik echt de ballen niet, het is alsof ze Italiaans met Duits spreken (wat geloof ik ook de grondtalen van het Reto-Romaans zijn) maar het dan uitspreken met een Scandinavische tongval, erg grappig maar ik kan het niet volgen.
Ook zeggen ze bij heel veel gewone Duitse woorden, ‘i' erachter:
'Er ist vieri Jahre alt.'
'Hasti du spassi hier?'
'Ich hatte ein Urlaubi'
Maar ook bij het zeggen van nummers: Einsi, Zweisi, Dreisi!
Op straat zegt iedereen elkaar goedendag, wat eigenlijk neerkomt op ‘ Ciao', of in de avond: 'Bueno sera'. Snel snel bedenk ik me wat ik kan zeggen als ik iemand 's ochtends tegen kom, maar voor ik op het woord gekomen ben is ie alweer voorbij. Dan wil ik ‘Mah Cheeng' zeggen en dan bedenk ik me; whoops dat is goedemorgen in het Ghanees. 'Buenos noches?' Nee dat is goedenavond in het Spaans. Ik weet eigenlijk een heel klein beetje van een aantal talen en beheers naast het Engels en uiteraard Nederlands geen taal écht goed. Maar goed, hier kan ik mijn Duits zoals gezegd opkrikken.
In ieder geval, na een week geen Nederlands gesproken/geschreven/gehoord te hebben was het dus even lastig om dit stuk te schrijven.
Maar het is me gelukt, enjoy!

Mijn eerste werkdag, dinsdag, waren er nog geen kinderen. Dus die dag hebben we besteed aan het ophangen van wat kerstmaterialen en het opruimen van alle Globi-spullen. Globi-wie?
Globi was een mascotte van het hotel, zoals je ook Pardoes hebt van de Efteling. Alleen was Globi een vogel waarbij je je als hotel kon aansluiten en je dus ook veel Globi merchandaise voor kreeg; boeken, t-shirts, een Globi pak waarin iemand zich kon verstoppen en zo Globi spelen aan de kids...etc etc etc. Maar die beste Globi vogel is gevlogen en zo konden wij alles opruimen. Beetje ironisch is dat het hele kasteel in de kleuren van Globi is: rood/zwart...ook is er Globi behang, Globi gordijnen oftewel, Globi all over the place!
Naja het gene dat we konden opruimen hebben we opgeruimd en zo hadden we onze dag goed omgekregen. Ik werk trouwens met Anita, een 47-jarige vrouw afkomstig uit Chur (Kgoer

) waar ze in het weekend woont endoor de weeks tijdenshet winter/zomerseizoen woont zein Disentis en werkt ze dusin het kinderkasteel.
Nog iets over het kasteel: ik dacht dat het speciaal gebouwd was door het hotel voor de kids, maar het blijkt dus een echt kasteel geweest te zijn, echte mensen hebben hier gewoond en gebruik gemaakt van alles hier, sjiek he!

En nog iets, iets opmerkelijks: ondanks de kou zijn hier overal bijen en vliegen, niet normaal! Het kasteel was 7 weken dicht geweest en toen erna hier gepoetst werd, zat de halve stofzuigerzak vol dode vliegen. Echt raar!

Oh en het is trouwens zo rustig hier...ik ga zo af en toe via het torentje naar boven en buiten toe en je hoort gewoon he-le-maal niets! Daardoor is het des te meer schrikken als de trein in Disentis binnen komt. Het lijkt alsof een kind een afgrijselijke gil geeft of dat er een varken wordt afgeslacht. Zo'n raar geluid is het.

Niet dat ik ooit een varken afgeslacht heb horen worden. Wellicht kan ik beter zeggen: het leek alsof er een ezel aan het bevallen was. Dát heb ik wel meegemaakt.( HIER te lezen) Maar afgezien daarvan is het echt heel rustgevend hier. Het hotel ligt aan de rand van het dal, dus ook aan het rand van het dorp, zo niet net buiten het centrum van het dorp. Alhoewel centrum...te vergelijken met Swalmen maar dan nog ietsje kleiner. Hihi! Vanuit mijn torentje kijk je dus uit op het dorp en verder zie je helemaal niets! Hier en daar nog een verdwaald lampje in de verte maar dan hebben we het wel weer gehad.
Verder lijkt het soms net alsof ik in die film zit. Weet ff de naam niet, maar het is die film met Jim Carrey, waarin hij zo'n overdreven Amerikaans leven leidt, en er dan achter komt dat zijn hele leven in scene gezet is. Hij gaat met een bootje weg en knalt dan ineens tegen een decor stuk aan. Zo lijkt het hier ook! Alsof er een grote poster op de achtergrond is geplaatst waar ik elk moment tegenaan kan knallen. Maar het is wel onmogelijk te verdwalen hier. Disentis heeft één grote weg door het dorp heen en dan nog wat andere weggetjes die daar ook uit komen.

De tweede werkdag hebben we besteed aan het maken van een nieuw programma. Het kasteel is sinds deze winter 7 dagen geopend en de voorgaande animatie was afgestemd op de Globi mascotte. Nah zoals ik al zei, is die Globi gevlogen dus dat werd een nieuw programma maken. Wat een werk was dat!
Even in het kort wat er welke zoal gedaan word:
Disco, overnachting, knutselen, schminken, bowlen, speurtocht in het kasteel en lotto. Voor al deze dingen moet ik dus kijken wat we gaan doen. We hebben 2 uur disco. Never nooit niet gaan de kids 2 uur dansen dus moeten er activiteiten verzonnen worden wat ik met hun die 2 uur ga doen op muziek. Wat gaat er tijdens het knutselen gemaakt worden, welke materialen hebben we nodig en welke materialen zijn er. Speurtocht idem dito...en dat allen moet ik doen. Dus druk druk druk want het moet zondag klaar zijn. Tijdens de bespreking hoorde ik dat ik komende week ‘maar' 20 kinderen onder mijn hoede heb. Wat gaat dat geven??? Erg pittig om zoveel verantwoordelijkheid te dragen maar aan de andere kant heb ik helemaal zelf de touwtjes in handen. Als er iets mis gaat, als er iets anders moet, als er iets niet lekker loopt, ben ik eigen baas en zal ik er zelf iets aan moeten doen om het de kids en mezelf zo aangenaam mogelijk te maken.
Maar...mocht nog iemand ideeën hebben: ik zoek nog knutselideeën (thema Winter) en spelletjes die men kan doen op muziek. Ook een leuk idee voor een speurtocht in het kasteel zal ik niet afslaan!
Ohja, mijn vaste werktijden zijn 6 dagen in de week van 16.00 - 21.00. Dan heb ik 'Kinderclub' (6-12 jaar), mijn vaste werkplek, maar ik zal de rest van de uren volmaken bij de 'Knirpsli-club' (2-5 jaar). En op dinsdagavond blijven de kinderen die willen, hier slapen, dus daar zal ik ook mijn handen aan vol hebben!

Verder nog even een klein schrikmomentje over Disentis. Het blijkt dus dat er geen bar, café of wat voor uitgaansgelegenheid dan ook er is hier! Wat een beschaafde mensen zeg hahaha. Maar aan de andere kant moet ik er (nog) niet aan denken om na werktijd nog de kroeg in te gaan, ben kapot als ik klaar ben met werken. Denk dat dit nog met alle indrukken te maken heeft waardoor mijn kop overloopt van info, maar wellicht maakt die berglucht ook slaperig.
Gelukkig hoef ik niet naar huis te lopen en hoef ik daarvoor alleen de trappen op te gaan! En dan...dan is het na het avondeten alweer bijna tijd om te slapen. Een avondleven is hier niet echt en de meeste mensen zijn erg op zichzelf hier. Best jammer, maar wie weet, verandert dit nog met de tijd...
Maarja, beetje grappig dat ik hier, zo dicht bij NL moet acclimatiseren terwijl ik daar in Ghana geen last van had. Want echt, om half 9 (!!!!!) lig ik in bed en dan ben ik de pijp uit, maar kan ik niet slapen. Misschien dan toch omdat ik onbewust veel indrukken binnen krijg en er veel op me af komt terwijl ik dat niet in de gaten heb. Ja, logisch heb je dat niet door. Tijdens het werken ga je niet ineens met je handen in je zij staan en hoofdschuddend om je heen kijken zo van 'Sjongejonge, wat krijg ík een indrukken op me af zeg!'. Dat komt pas als je rustig in je nestje ligt.
Maar mijn buurjongen zei al dat dat ook door het hoogte verschil kan komen en de zuurstoflucht e.d. hier heel anders is.
Mijn buurjongen is trouwens kok en een pizza-addict. Elke avond gooit ie een pizza hier in de oven waardoor het hele kasteel naar pizza ruikt. Helaas gaat hij er een dezer dagen vandoor om in een ander hotel te werken, waardoor ik dus helemaal alleen hier kom te wonen...brrrrr hopen dat de spookjes lekker in de kerker blijven!!!

En dan nog een ander schrikmomentje...vrijdagavond zat ik lekker op internet wat te neuzen toen ik ineens uit mijn ooghoeken een muis zag. Een muis!!!! Aaaargh!!! Na een boze roep van mij naar hem, dacht ik dat ie weg was maar ineens was hij er weer...Toen ben ik maar weg gegaan, brrrr kreeg er de bibbers van!

Vrijdag was ik de hele dag alleen in het kasteel, doordat er nog geen kinderen waren en Anita vrij had, dus die dag heb ik besteed aan het maken van knutselwerkjes. De laatste keer dat ik geknutseld heb, was ergens op de basisschool en creativiteit is niet echt iets wat ik in mijn vingers heb, maar goed. Al met al moet ik zeggen dat het resultaat er wel mag zijn. Heb een foto ervan hiervan bij de foto's gezet. Sowieso plant ik zo nu en dan nieuwe foto's in mijn album op deze site, dus...in de gaten houden die hap.

En deze avond....was echt geweldig! We hadden open avond in het kasteel. De kinderen en ouders kregen informatie en konden het kasteel van boven tot onder bekijken. Veelal Nederlanders waren hier op afgekomen. Geweldig om Nederlands te spreken en wat een leuke kinderen, ik heb echt zin in morgen, om écht te kunnen beginnen werken met de kinderen! Omdat Anita op zaterdag vrij heeft was ik nu samen met Hilda, een collega die nu aan de receptie zit, maar vele jaartjes in het kasteel gewerkt heeft. Erg gezellig en ik ben helemaal blij na deze avond. Het gaat wel goed komen hier, for sure!!!

Zo dit was me de update wel weer zeg!
Hele fijne daagjes voor kerst in het witte Nederland allemaal!
Xxx Maud